Best Tracks of 2007

Κάθε χρόνο ξεκινάω με την αίσθηση ότι η χρονιά ήταν μέτρια. Όταν όμως κοιτάω τα cd και τα αρχεία που έχω με τα τραγούδια που έχω ακούσει περισσότερο δε ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω!

Ακολούθησα τη μέθοδο του simeon. Πρώτα τα πολύ αγαπημένα μου και μετά τα υπόλοιπα. Στείλτε και εσείς το (τα) αγαπημένο(α) τραγούδι(α) σας για το 2007.

1. Arcade Fire - My body is a cage
2. Amy Winehouse - back in black
3. K. ΒΗΤΑ - Σφαίρα
4. Of Montreal - The Past Is A Grotesque Animal
5. Blonde Redhead - Spring and by summer fall
6. Yeah Yeah Yeahs - Isis
7. Arctic Monkeys - 505
8. Black rebel motorcycle club - American X
9. Mark Ronson Ft Daniel Merriweather - Stop Me
10. Underworld - beautiful burnout

τα υπόλοιπα αλφαβητικά:

• A Place To Bury Strangers - To Fix the Gash In Your Head
• Bat For Lashes - What's A Girl To Do
• Bruce Springsteen - Livin' in the future
• Cold War Kids - Hang me up to dry
• Danny & Dusty - Raise the roof
• Devendra Banhart - Carmencita
• Electrelane - the Lighthouse
• Feist - Sea lion Woman
• Grinderman - Honey Bee
• Interpol - The Scale
• Joss Stone - L-O-V-E
• Kaiser Chiefs - Love Is Not A Competition
• Klaxons - Golden Skans
• Manu Chao - Me Llaman Calle
• Maximo Park - Books from Boxes
• PJ Harvey - The Devil
• Radiohead - 15 steps
• Richard Hawley - tonight the streets are ours
• Robert Plant & Alison Krauss - Fortune teller
• The Fall - Fall sound
• The killers-tranquilize (feat. Lou Reed)
• The National - Guest Room
• The Ponys - Poser Psychotic
• The Rosebuds - Cemetery Lawn
• Thurston Moore - Wonderful Witches + The language meanies

Ψηφίστε τα καλύτερα CD της Χρονιάς (Best of 2007)

Στη φετινή λίστα ακολούθησα την εξής τακτική. Έβαλα τα αλμπουμ που έχω ακούσει περισσότερο. Επίσης, έχω συμπεριλάβει και το Back to Black της Amy Winhouse παρόλο που κυκλοφόρησε το 2006. Πάντα υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Τα αλμπουμ που κυκλοφορούν πριν τις γιορτές συνήθως δεν μπαίνουν στη λίστα με τα καλύτερα καμίας χρονιάς. Νομίζω ότι είναι δίκαιο να συμπεριλαμβάνονται όσα έχουν ακουστεί μέσα στο 2007.

Ενιγουέι, αυτή είναι η λίστα με τα 13 cd που άκουσα περισσότερο.

Περιμένω τις δικές σας λίστες (ακόμα και αν αποτελείται από ένα CD!).

1. Arcade Fire - Neon Bible
2. Amy Winhouse - Back to Black
3. K.ΒΗΤΑ - Αργος
4. Devendra Banhart - Smokey Rolls Down Thunder Canyon
5. Blonde redhead - 23
6. Interpol - Our love to Admire
7. Manu Chao - La Radiolina
8. National - Boxer
9. Ponys - Turn The Lights Out
10. Rosebuds - Night Of the Furies
11. Radiohead - In Rainbows
12. Bruce Springsteen - Magic
13. Black Rebel Motorcycle Club - Baby 81

Σημείωση: Θα ακολουθήσει λίστα με τα αγαπημένα tracks του 07

Σημείωση 2: Η λίστα με τα καλύτερα του 06 είναι εδώ

Rainy Day

Το 1982, όταν οι Dream Syndicate ήταν στα ντουζένια τους, και ο ήχος τους είχε δημιουργήσει ρεύμα, μαζεύτηκαν μέλη παρόμοιων group (rain parade, dream syndicate, three o'clock) και ηχογράφησν ένα δίσκο με τον τίτλο Rainy Day. To άλμπουμ περιέχει διασκευές αγαπημένων τους καλλιτεχνών(hendrix, dylan, neil young,velvet undrground κ.α) σε folk-rock ήχο. Το εξώφυλλο έχει σχεδιάσει η kendra smith. Ακούστε το john riley.

Electrelane

Έχει περάσει κοντά ένας μήνας από το live των Electrelane και δε μπορώ να χωνέψω πως αυτό το συγκρότημα σταμάτησε τη δραστηριότητά του. Θα μου πείτε καλύτερα να σταματάς στο peak παρά να σέρνεσαι μέχρι να σε βαρεθεί ο κόσμος. Δεκτόν!

Από την άλλη όμως νοιώθω ότι δεν έλαβαν ποτέ την αναγνώριση που τους αναλογούσε. Όλοι όσοι τις είχαν ακούσει έκοβαν φλέβες. Όσοι τις είδαν live έζησαν σπάνιες στιγμές. Λίγοι καταφέρνουν να παντρέψουν το λυρισμό με το θόρυβο τόσο αποτελεσματικά. Πόσα γκρουπ μαζεύουν σταθερά κόσμο όσες φορές και να έρθουν στην Ελλάδα; (οι scorpions θα μου πείτε). Εννοώ από τα καινούρια.

Όλα αυτά αφορούν δυστυχώς τους λίγους που είχαν τη τύχη να γνωρίσουν τη μουσική τους. Για τους υπόλοιπους όμως ποτέ δεν είναι αργά. Ακούστε το ορχηστικό the lighthouse

K.BHTA

Για τον Κωνσταντίνο Β. δε χρειάζεται να πω και πολλά. Τα έχει πει ο isym στο the tragedian.

Τι είναι αυτό όμως που κάνει τον Κ.Β. τόσο αγαπητό σε όσους τον παρακολουθούν εδω και 15-16 χρόνια; Μια πρόχειρη λίστα:

• Η απαγγελία - τραγούδι


• το "παιδικό" φάλτσο όταν αποπειράται να τραγουδήσει


• η "αστική" μελαγχολία που μεταδίδει με τη μουσική του


• η εμμονή του με τη χρήση ελληνικών χαρακτήρων σε αγγλικές ή ανύπαρκτες λέξεις

Υ.Γ. στο σαιτ themovement φιλοξενείται δήλωσή του για τη χρήση της μουσικής του στη διαφήμιση του καζίνο της Πάρνηθας και σε άλλες διαφημίσεις.

The National

Δε νομίζω να έχω αναφερθεί ξανά στους "άρχοντες της μελαγχολίας" National. Σκοτεινά φωνητικά, ραγισμένες καρδιές κτλ. συνθέτουν τον κόσμο των National. O νέος τους δίσκος "boxer" περιέχει μερικά από τα καλύτερα φετινά τραγούδια. Ακούστε το guest room

Playlist

Το τελευταίο καιρό ακούω συνέχεια Joy καθότι είδα το Control και ξαναπορώθηκα. Από τις νέες κυκλοφορίες ακούω:

• Devendra Banhart – Carmencita
• Bruce Springsteen - Last to Die (αθάνατος!)
• Underworld - beautiful burnout
• Radiohead – 15 Step
• Bat for Lashes – What’s a girl to do?
• Richard Hawley – Tonight the streets are ours
• Interpol – The Scale
• Feist – Sea lion Woman
• Thurston Moore – Wonderfull Witches
• Yeah Yeah Yeahs- Isis
• The Ponys - 1209 seminary (συμεωνίδικος ήχος)
• The Rosebuds – Cemetery Lawn (λαζανέικη pop)

Devendra Banhart

Η εκδίκηση του Χίπυ!

Στο καινούριο του δίσκο ο -γεννημένος το 81- Devendra Banhart ανακατεύει ήχους από folk του '60, tropicalia και άλλα αναχρονιστικά, τραγουδισμένα σε αγγλικά αλλά και βραζιλιάνικα. Το περίεργο είναι ότι παρόλο που ζει στο παρελθόν, τα τραγούδια του ακούγονται με μανία από τους νέους indie. Ίσως η επιτυχία του βρίσκεται στο γεγονός ότι ενώ έχει μια εμμονή με τα 60's, ταυτόχρονα αυτοσαρκάζει αυτό το κόλλημά του.

Ακούστε το Carmencita για να καταλάβετε τι εννοώ!

Mecano

Τη Παρασκευή πoυ μας πέρασε (5/10) όσοι βρέθηκαν στο gagarin δεν περίμεναν αυτό που παρακολούθησαν. Ένα συγκρότημα το οποίο είχε να βγάλει δίσκο πάνω από 20 χρόνια (από το 83 ως το 05) πρόσφερε όλη δύναμη και το πάθος που είχε συσσωρευτεί αυτά τα χρόνια.
Ο ολλανδοί Mecano λοιπόν αφού κυκλοφόρησαν το 2005 το πολύ καλό "snake tales for dragons" παρουσίασαν live το καινούριο τους άλμπουμ "Those revolutionary days".
Μερικές φορές το ελληνικό κοινό σε εκπλήσσει ευχάριστα. Το gagarin ήταν μισογεμάτο και το κοινό φανατικό. Ακούστε από τον δίσκο του 2005 το αριστουργηματικό Clarity I Guess.

Shigeru Umebayashi

Επιστρέφω στα μουσικά μετά από σχεδόν τρίμηνη απουσία (διακοπές-εκλογές γαρ). Όσοι έχετε δει τις ταινίες "in the mood of love", "2046" και "ιπτάμενα στιλέτα", θα έχετε σίγουρα θαυμάσει -εκτός από τις υπέροχες εικόνες- την ιδαίτερη και μελαγχολική μουσική τους. Ο ιάπωνς συνθέτης Shigeru Umebayashi έχει εικοσαετή καριέρα στην κινηματογραφική μουσική. Αποκλειστικά στην Ελλάδα κυκλοφορεί η διπλή συλλογή "The World of Shigeru Umebayashi", η οποία συστήνεται ανεπιφύλακτα. Δυστυχώς, το score για την ταινία 2046 δεν περιλαμβάνεται αλλά μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ:

2046 Main Theme (with percussion)

B.I.G. (Big In Greece)

Το σημερινό "Ε" της Ελευθεροτυπίας έχει συνέντευξη του Tim Booth -των James- και με αφορμή την ιδιαίτερη λατρεία του ελληνικού κοινού περιγράφει τον όρο B.I.G. (Big In Greece) . "B.I.G. σημαίνει να θεωρείσαι μέτριος ή και πιο κάτω στη χώρα σου και στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά στην Ελλάδα να λατρεύεσαι σαν θεός."
Παραθέτω μια λίστα με τέτοιους καλλιτέχνες:

• Walkabouts
• Calexico
• Madrugada
• Puressence
• Nick Cave (πριν γίνει διάσημος)
• Steve Wynn
• Moby (επίσης, πριν γίνει διάσημος)

Robert Forster Grant McLennan - INTERMISSION

Οι Go-Betweens αποτελούν ένα από τα πλέον αγαπημένα μου συγκροτήματα. Έχουν μάλιστα την ιδιαιτερότητα να είναι το μόνο ίσως γκρούπ το οποίο στην επανένωσή του, δημιούργησε δίσκους καλύτερους δίσκους απ' ότι στη πρώτη τους περίοδο.

Κατά τη διάρκεια του "διαλείμματος" οι δύο Go-Betweens -Grant McLennan και Robert Forster- κυκλοφόρησαν 4 δίσκους ο καθένας. Καθώς, η επανένωση τους έγινε οριστική και η καλλιτεχνική αλλά και εμπορική τους επιτυχία είχε εδραιωθεί, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν σε ΜΙΑ έκδοση τις καλύτερες στιγμές από τις solo δουλειές τους.

Ως γνωστόν πέρσι ο Grant McLennan -απεβίωσε ξαφνικά(βλ. ποστ). Φέτος κυκλοφόρησε το διπλό cd με 13+13 κομμάτια των Robert και Grant. Στο γνωστό ύφος των Go-Betweens τα τραγούδια χαρακτηρίζονται από τη διαχρονικότητά τους ή μάλλον την αδυναμία να καταταγούν σε μια χρονική περίοδο. Είναι απλά υπέροχα τραγούδια που θα μπορούσαν να έχουν γραφεί σε οποιαδήποτε στιγμή από τα 60s μέχρι σήμερα.

Ιδιαίτερη μνεία στην πολύ προσεγμένη χάρτινη συσκευασία (με στίχους). Προσέξτε πόσο παραστατικά απεικονίζεται η βροχή στο εξώφυλο του δίσκου. Δυνατή, αλλά όχι απειλητική σε προκαλεί να βγεις έξω να βραχείς. Προχωρήστε άφοβα.

Δύο δείγματα:

Grant McLennan - Lighting Fires

Robert Forster - I' ve been looking for somebody

Blonde Redhead - 23

Κάποια συγκροτήματα γίνονται καλύτερα όσο περνά ο χρόνος και από δίσκο σε δίσκο η αρχική φλόγα αντί να εξασθενεί, δυναμώνει. Τρανταχτό παράδειγμα οι Blonde Redhead, οι οποίοι μετά από το υπέροχο -προπέρσινο- misery is a butterfly κυκλοφόρησαν φέτος το 23, έναν πιο pop και μελωδικό δίσκο. Έχουν μάλιστα καταφέρει να μετατρέψουν τα ουρλιαχτά της γιαπωνέζας σε απόκοσμα και αιθέρια φωνητικά. Η ποπ μουσική του μέλλοντος.

Ακούστε το Spring and by summer Fall

Vietnam Veterans ή Gitanes

Πόσοι θυμούνται άραγε τους Vietnam Veterans; Αρκετοί, αν κρίνουμε από τον κόσμο που τους παρακολούθησε στα 2 Αθηναϊκά Live. Οι εμφανίσεις τους ήταν πολύ καλύτερες από το αναμενόμενο, αλλά η έκπληξη ήταν αλλού - στα καοινούρια κομμάτια τους.

Κυκλοφόρησε νέα δουλειά από τους VV αλλά με διαφορετικό όνομα (δε ξέρω γιατί). Ο τίτλος του γκρουπ είναι Gitanes (the further adventures of Vietnam Veterans). Ο ήχος είναι καθαρόαιμος ψυχεδελικός και ορισμένες συνθέσεις είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο με τα πρώτα τους κομμάτια.

Υ.Γ.

Ομορφάντρες και με λεπτό γούστο στο ντύσιμο.

http://www.vietnam-veterans.de/

http://lost-in-tyme.blogspot.com/2006/07/gitanes-2005-cloudy-draw-everyone-can.html

Black Rebel Motorcycle Club

Το νέο (τέταρτο) album των BRMC κυκλοφορεί στις 30 Απριλίου.

Για τους ανυπόμονους τα κομμάτια έχουν διαρρεύσει προ πολλού στο δίκτυο.

Στους 2 πρώτους δίσκους αναβίωσαν το γνήσιο r'n'r με σύγχρονο όμως ήχο και χορταστικά κομμάτια. Στον τρίτο δίσκο κατέβασαν τους τόνους και ακολούθησαν (πολύ επιτυχημένα) τον ήχο της americana.

Ο νέος δίσκος αποτελεί τη χρυσή τομή των 2 τάσεων. Ότι έχουμε αγαπήσει στους BRMC είναι εδώ. Καταιγιστικές κιθάρες, μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια που δε θες να τελειώσουν, μπαλάντες που κοχλάζουν από ενέργεια. Αυτό όμως που αγαπάμε κυρίως στους BRMC είναι η νωχελική ερμηνεία του τραγουδιστή.

Ελπίζουμε σε μια εμφάνιση και από τα μέρη μας.

Playlist Μάρτιος 07

Sister Vanilla - Little Pop Rock
[Το συγκρότημα αποτελείται από τους 2 αδελφούς Reid -των Jesus & Mary Chain- και τη μικρή τους αδελφή στα φωνητικά! Το αποτέλεσμα είναι velvet-ικά κομματια με ποπ διάθεση. Πάρτε μια γεύση από το K to Be Lost, οι στίχοι του οποίου αναφέρονται στους Jesus & Mary Chain. http://www.box.net/public/c58ej2ng3s ]


Klaxons - Myths of the Near Future
[Μεγάλη επιτυχία στη Μ. Βρετανία και όχι άδικα. Ηλεκτρικός και ηλεκτρονικός ήχος και πολύ ένταση. Ιδανικός για Rock Club (που δε πάμε πλέον!)]



Amy Winehouse - Back to Black
[Αν δε δεις το εξώφυλο αποκλείεται να πιστέψεις ότι η φωνή αυτή ανήκει σε λευκή. Σύγχρονη Soul, υπέροχες συνθέσεις και ερμηνείες και μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ας ελπίσουμε να ακολουθήσουν και άλλα παρόμοια album γιατί η "μαύρη" μουσική τα τελευταία χρόνια έχει βουλιάξει. Το ομόνυμο κομμάτι είναι το καλύτερο που έχω ακούσει τους τελευταίους μήνες].

Last Drive

Οι Last Drive επανενώνονται -ύστερα από έντονη λαϊκή απαίτηση- γιΑ 2 LIVE στο GAGARIN, στις 11/5 και 12/5. βλ. http://www.gagarin205.gr

Επίσης, κάτι ακούστηκε για ρεγιούνιον ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ!!!

Arcade Fire

Καινούριο δίσκο κυκλοφορούν εντός του μηνός οι καναδοί Arcade Fire με τίτλο "neon bible". Τα τραγούδια έχουν ήδη κυκλοφορήσει στο δίκτυο. Ο δίσκος είναι άξιος συνεχιστής του "funeral". Τα τραγούδια είναι ακόμα πιο λυρικά και ο ήχος πλούσιος -χάρη και στα πνευστά- και περισότερο "κατεργασμένος". Οι τίτλοι των τραγουδιών είναι επίσης ευρηματικοί (π.χ. Antichrist Television Blues). Αθόρυβα, ο Καναδάς έχει εξελιχθεί η χώρα με την πιο ενδιαφέρουσα μουσική παραγωγή.